Það er eitthvað yndislegt við allar árstíðirnar.

Nú þegar haustar og dagurinn styttist þá er svo notarlegt að ylja sér við kamínuna og kveikja á kertum.

Það er smá ró sem kemur með húminu. Með húminu koma líka svo fallegir litir sem skreyta umhverfið í allri sinni dýrð.

Ég finn styrkinn alltaf aukast þó það sjáist kannski ekki, en mamma er dugleg að hvetja mig og telja upp litlu sigrana, mig langar svo að komast á hraðferð í batanum en ég veit að þetta er á hraða snigilsins. Er ekki máltæki sem segir ,, góðir hlutir gerast hægt”. Svo þegar horft er yfir þá safnast þessir örlitlu sigrar í einn stóran sigur.

Það voru hvítir fjallstindar í morgun þegar ég vaknaði og þá langaði mig bara að kúra aðeins lengur, hvíti liturinn getur verið svo kuldalegur. Þá er ekkert annað að gera en að rífa sig upp og drífa sig inn i daginn. Ég er svo heppin að enginn dagur er eins, mér finnst fjölbreytileikinn mikilvægur og hann heldur mér vakandi þegar myrkva tekur. Áhugamálin eru ótal mörg, skemmtilegast finnst mér þó að vera skapandi. Það geri ég með því að mála. Þegar ég mála næ ég með eitthverjum ótrúlegum hætti að koma tilfinningum mínum á blað. Myndirnar eru ólíkar líkt og dagarnir, myndir geta nefninlega sagt þúsund orð.

Þegar dimmir úti og ég læt mig dreyma, þá er það að hjóla og markmið mitt er að geta hjólað næsta vor og allt sumarið. Þið getið ekki ímyndað ykkur frelsistilfinninguna að hjóla ein og án aðstoðar, með vindinn í hárinu og gleði í hjarta. Ég var búin að vera upp á aðra komin í svo mörg ár og þrátt fyrir mikið þakklæti langar mig að öðlast sjálfstæði á ný.

Þegar ég gat hjólað ein þá var það ólýsanlegt, kannski eins og ungi sem getur flogið, ég veit það ekki en ég ylja mér við minninguna þar til ég kemst aftur á hjólið.

Þegar hausta tekur kveiki ég á kerti, klæði mig i notaleg náttföt og nýt þess að hjúfra mig undir sæng í hlýjunni. Þá líður mér vel, en mikið vildi eg óska þess að getað verið samferða Flateyri inn í veturinn. Ég læt það þó ekki á mig fá og reyni að njóta þess sem ég hef. 

Katrín Björk

Fallega hálsmenið mitt Tvær stjörnur sem hefur verið til sölu á grensás.is. mun verða til sölu hér á síðunni minni

katrinbjorkgudjons.com og finna þar flipan SHOP

þar er einnig hægt að versla myndirnar mínar.

Draumur að rætast.

Ég fékk hugmyndina að hálsmeninu Tveimur stjörnum fyrir sjö árum. Úr meninu má sjá tvær stjörnur, eða verur, sem styðja hvor við aðra. Þegar hugmyndinni að hálsmeninu laust niður í kollinn á mér þá langaði mig að tjá svo margt með tveimur stjörnum. Menið stendur fyrir kærleika, von, samvinnu og ekki síst vináttu. Vináttan felur svo margt í sér sem ég sé í tveimur stjörnum. Þetta er gleði eins og dansandi manneskjur eða vinur að styðja vin og svo mætti lengi telja. Það getur hver og einn fundið sína merkingu í hálsmeninu.

Eftir að hafa rissað upp hönnunina tók Haraldur Hrafn Guðmundsson, mágur minn og gullsmíðameistari, við og smíðaði gripinn í samvinnu við mig. Hálsmenið er úr silfri og á 45 cm silfurkeðju, – gullfallegt. Það var svo fyrir tveimur árum sem ég fékk styrk úr Þróunarsjóði Flateyrar til að fullvinna menið og hefja framleiðslu á því – og þá gat verkefnið farið af stað fyrir alvöru.

Ég kynntist fyrst starfi endurhæfingardeildar Grensáss árið 2014 og eftir stóra áfallið mitt árið 2015 dvaldi ég á Grensás í næstum því ár. Starfið þar skipti sköpum fyrir mínar framfarir. Fyrir ári síðan hitti ég því stjórn Hollvina Grensáss og viðraði hugmynd mína við þau að menið yrði selt til styrktar Grensás. Þau tóku hugmyndinni fagnandi.

Í vor fagnar Grensássdeildin 50 ára afmæli og af því tilefni verður söfnunarþáttur í sjónvarpi RÚV 6. október. Af þessu tilefni verður hálsmenið Tvær stjörnur til sölu hjá https://grensas.myshopify.com og rennur helmingur ágóðans af hverju meni til Grensássdeildar. Með Tveimur stjörnum vil ég sýna í verki þakklæti mitt til Grensássdeildar.

Ég elska að sjá svona samvinnu verða að veruleika. Ég er að springa úr spenningi að geta loksins sleppt þessu frá mér. Ég vona að sem flestir kíki á síðuna og sendi mér svo þeirra upplifun af þessum tveimur stjörnum. Ég óska að þær fái að lifa lengi og að sem flestir muni bera þær um ókomin ár.

Til hamingju Grensás með 50 ára afmælið!

Ég sagði við mömmu að ég væri alveg að gefast upp og hún svaraði ,,að það væri annað hvort að duga eða drepast”, ég ákvað að duga eitthvað áfram.

Finnst mér ljóð eða viska sem tileinkuð er móður Teresu eiga svo vel við og vera svo hvetjandi.

GJÖF LÍFSINS
Lífið er tækifæri, gríptu það.
Lífið er fegurð, dáðu hana.
Lífið er gjöf, njóttu hennar.
Lífið er draumur, láttu hann verða að veruleika.
Lífið er áskorun, taktu henni.
Lífið er skylda, gerðu hana.
Lífið er leikur, leiktu hann.
Lífið er dýrmætt, gættu þess.
Lífið er auðlegð, varðveittu hana.
Lífið er kærleikur, gef þig honum á vald.
Lífið er loforð, láttu það rætast.
Lífið er sorg, sigraðu hana.
Lífið er söngur, syngdu hann!

Þegar ég vaknaði eftir stóru blæðinguna og aðgerðina, þá var það fyrsta sem kom í huga minn, aumingja mamma og pabbi, hvað þetta verður erfitt fyrir þau.

Ég fann ekki fyrir kvíða, hann var horfinn.

Eftir seinustu blæðingu tókst kvíðanum að troða sér aftur inn í huga mér og nú er verkefni að henda honum þaðan út aftur. Það er svo íþyngjandi að burðast með kvíða.

Ég hef aldrei skilgreint mig fatlaða, það eru aðrir sem gera það, ég er bara ég og fékk þetta verkefni sem ég reyni að vinna mig í gegnum og verða betri í dag en í gær.

Ég er mjög þakklát fyrir það sem ég get enn gert og nýt þess að skapa, áður var það söngurinn núna er það myndlistin og hönnun, en ég hannaði með góðri hjálp hálsmenið Tvær stjörnur.

Þakklætið og vonin um lyfið hafa hjálpað mér að gefast ekki upp, ég verð að æfa mig betur í að vera ekki hrædd um að missa það sem ég hef möguleika á að njóta í dag.